Ya dedim ki, dogru düzgün düsüncelerini ifade etmeyi bile beceremiyorsun, iki kitap falan oku dedim. Ne demek istedigimi kendisi anlamadigi gibi, ben de her soyledigimi 5 kere tekrar ediyordum. Bu hayat degil dedim, boyle yasanmaz dedim. Cektim kapiyi ciktim. Sonra, cok bilmiyordum oralari, yanlis otobüse falan binmisim. Cok da takilmadim boyle bir detaya, zaten gidecek bir yerim yoktu. Yani, vardi da gidecek yerim, yetismem, bulunmam gereken bir yer yoktu. Ben de durmaya devam ettim otobüste. Dedim, nolucak en fazla alakasiz bir yere gider geri donerim. O kadar inmek istemedim ki o otobüsten. Ama yine de dayanamadim, sikerler falan diyip, indim otobüsten. Saat de biraz gec olmustu. Takilmadim ben bunlarin hic birine ya, eve gidip yogurt yemek istedim. Cünkü yogurt yemek her zaman iyidir. Hüzünlüyüm dedim.
No comments:
Post a Comment