Bir yanda rare earth hypothesis okuyorum, kendi capimda olasiliklari hesapliyorum. Diger tabde de "sosyete ve moda" blogu acik, onu okuyorum. Hermes cantayi bakkalda dagittiklarina artik emin gibiyim.
Sadece cok yakisikli erkeklerin oldugu bir dünya var, evrendeki 36.4 milyon kompleks yasam formu gezegeni arasinda. Ayni zaman boyutunda olmayabiliriz gerci.
Cok sevdigim biri uzaya gitse, ve dönerken ölse cok üzülmem. Sonuc olarak uzaya gittigi icin ölüm ve ölüme üzülme gibi kavramlari ona yakistirmam.
Mesela sevgilim uzaya gitse ve uzayliyla seks yapsa da kiskanmam. Bu tip duygular sadece dünyaya ait olmali.
Butun bunlari düsündükce, kutsal kitaplarin yaratan'a insani duygulari yakistirmasi cok sasirtiyor beni.
Bence baska yerlerde mutsuzluk bile yok. Haliyle biraz eksik.
No comments:
Post a Comment