Kötüyüm

Bugun artik soyled.

Daha kotu cok fazla sey yasadim zaten.

Herseyi ben yaptim ve kendime katlanamiyorum. Bu beni mahfediyor cünkü kendiyle kalan benim.

Kelimelerle Anlatilamayacak Kadar Mutsuzum

Cok mutsuzum. Cok uzgunum. Onceden de soylemistim, beni sevenleri kendimden uzaklastirmak gibi cok talihsiz bir egilimim var.

Yazmazsam delirecegim, yazmazsam kendime daha fazla dayanamayacagim.

Bu kadar hakli gorurken kendimi, bu kadar hakli hissederken, o hatalari üstüne basa basa nasil yaptim. Nasil boyle yaptim. Kendime inanamiyorum.

Kafese sokamazsiniz, bülbül degilim ki ben

BEN BEN BEN BEN BEN BEN BEN BEN.

BEN VE HAKKIMDAKI ONEMSIZ DETAYLAR VE BUNLARA BAGLI OLARAK VARDIGIM CIKARIMLAR.

BUTUN BUNLARI BEN BOYLE SOYLEDIGIM ICIN SEN DE SOYLE BIR INSANSIN.

Evet evet evet.

Nervous breakdowna cok yakinim ve bunu bir tek kendim biliyorum.

Birisi gelse de komik sakalar yabsam.

Amına koydugumun farkindaligi, siktin hayatimi siktin. 100 tane aynayla sikisiyorum sanki her gün, utanmadan sürekli karsimda olani biteni gösteriyorlar.

Herseyin farkinda gibiyim iste, sizofreniye cok yakinim diyorum, gülüyorlar.

Yazmasaydim delirecektim.

Ben Kimim

Ulan, bunu sorgulamaya basladigim güne lanet olsun. Hadi iyi kötü kendimi çözdüm diyelim, vardigim sonuclara ne kadar katlanabildigim de tartisilir.

Iki kere soylenir mi yahu, iki kere üstüste soylenir mi? Iki kere sinyal verilir mi? Iki kere GEL BENI ANLA diye tisort giyilir mi?

Kendimizi oyle ya da soyle bir sekilde kandirmayi basardik diyelim, beni dinleyip dinlemedigi de gercekten mechul. Dinlemis olsa bile, anlayamadigina neredeyse emin gibiyim.

Bak, insanin sahsi hezeyanlarini anonim olarak olaganca acikligiyla, sosyal hayatinda da hicbir sey olmamiscasina yasamasindan daha büyük bir hakaret olamaz. Kendime yapabilecegim en kötü sey hissettiklerimi degersizlestirmekti, onu da ziyadesiyle mümkün olabilecek en had safhada yapiyorum.

TOKAD

Alkol almayinca huzursuz, endiseli ve tahammülsüz oluyorum.

Deli diyorlar bana

Desinler, bir gün pompaliyi alip gercekten vuracagim bunu diyenleri, deli degilim ve alkol problemim yok.

(Ayrica aslinda gercekten sevgi doluyum.)

Neden diyince hep, kendime kiziyorum

Bzzp ben yapinca hersey cok güzel ama bana yapilinca fena sinirleniyorum. Bzzp.

HAYAT BU DEGİL YA.

Aslinda kimse kimseyi, sevildigi gibi sevmiyor. Hayata dair en büyük esitsizlik bu.

Zaten sevmeleri ne zaman sorgulasam vardigim sonuc aslinda sevmedigim. Sevememe hali, seviyormus gibi davranma kaygisi. YA Bİ SANİYE BAKAR MİSİN ben de senden cok farkli degilim tisortunu giyip gezme özentisi.

Merhaba, ben olmak cok güzel, sen de gelsene.

Pretend Play Fake

Kendi yalanlarim icinde kayboldugum baska bir güne hosgeldiniz, bu günün diger günlerden tek farki baska bir gün olmasi.

Referans

Tecrübe olmadan insan ne kendinin degerini bilebiliyor, ne de elindekinin.

Hep daha iyisinin mümkün olabilecegini zannetme yanilgisina düsebiliyorsun, ya da, daha kötüsü gercekten mümkün degil diyorsun. İkisi de sicis.

Aslinda kimse, ya da herhangi bir durum diyelim, bir digerinden daha iyi ya da kötü degil ve hatta bu sekilde tanimlamanin hastalikli oldugunu bile düsünüyorum. Tüm cercevelemeler sahsin algisi etrafinda donuyor zaten, kendi gecmisine gore degerlendirme egilimi de haliyle cok yüksek, ayrica düsününce galiba en faydalisi da bu.

Ve ben, yasadiklarimi herhangi bir cercevede degerlendiremeyecek kadar umursamiyorum. O kadar umursamiyorum ki, bazen ne iyi ne kötü degerlendiremiyorum. Ustelik arkaplanda icimden bir ses resmen olay cikariyor, ne oluyor aminakoyim diye.

Yapilacak hicbir sey yok, biz yalniz ve mutsuz cocuklariz.

Bakin ben Mutsuz bir Insanim

Samimi bir sekilde nasil mutlu olacagimi 26 yildir anlamaya calismama ragmen, cikartabildigim herhangi bir sonuc yok.

Beni ne kariyerim tatmin ediyor artik, ne de para. Sikintim vücudumla ilgili saniyordum, kilo verdim, hala ayni insanim. Hep derlerdi inanmazdim, insan mutsuzlugunu gercekten yaninda tasiyor, tebdil-i mekanda ferahlik yok ve evet, farkindayim agac olmadigimin, aslinda hala yürüyüp gidebilirim ama aklimda yürüyüp de gidebilecegim hic bir yer de yok. Olsaydi da ayni, gidebilseydim de ayni hissedecektim.

Kafamda Deli Sorular

Bugun kafamin cok fazla karisik oldugu baska bir gün, ne yapmam gerektigini (her zamanki gibi) bilemememin yani sira, bir sey yapmam gerekiyor mu gercekten diye de arka planda düsünüyorum ve olayi tam manasiyla degerlendiremeyecek kadar tecrübesiz + korkak oldugum icin gerçekte nasil bir durumun icerisindeyim kafamda tahayyül edemiyorum.

Icinde bulundugum durumu uygun bir sekilde ifade edebilmis olmam NE YAZIK KI o durumu anlayabildigim manasina gelmiyor hala ve kafam karisiyor.

Nerde ne zaman ne yapmak lazim, keske elimde bir liste olsa, oyun gibi, secenekler olsa ve onu yapsam.

Kendimi dag evine kapatip, insanlarla iletisimi kesesim geliyor, bazen delirmeye cok yaklasiyorum, müthis seviyede bir nihilizm, bosluk ve manasizlik hissi.

Keske yarin falan hepberaber ölsek, tek basima olmayi da sevmiyorum bir diger yandan.

Ben bile Korkuyorum

Düsünüyorum, düsündükce düsünebildigim senaryolarin karakteri beni asiri geriyor, aklima gelebilenlere inanamiyorum ve hemen gözlerimi sikica kapatip "ay hayir hayir sus" diyorum kendime.

Ben, beni azicik taniyan bir insan olsam once cok korkardim.

Nostalji

Sevmiyormusum gibi davraniyorum cünkü nostalji cok kalp kirici bir geriye dönüs ve benim kalbim ne kadar hizli kiriliyor bilemezsiniz.

Neden yazmayi biraktigimi düsündüm uzun süre once, yasadigim tüm korkunc travmalar falan da geldi aklima, hangi ani gercek, hangisini sildim, neyin ne kadarini hatirlamiyorum diye düsünüp bir an, kisa bir an, asiri panikledim. Sonra cok da umrumda olmadi zaten, beklendigi gibi. Oturup yazmayi da ayni sebeple biraktim diye düsünüyorum, kimse beni algilamasin falan dünyasi heralde.

Her yerde ne kadar cok gizli benliklerim var düsündükce, ki, hepsi icin yeterince ipucu biraktim diye düsünüyorum, gercekten benim kadar manyak bir stalker olsa hepsini teker teker bulurdu ama yasadigimiz dünyada bir ben varim, Sherlock sadece science fiction bir karakter.

Tesekkurler 7 Milyar Insan



Bana sinirli olmamak icin hic bir sebep birakmadiginizi düsündükce gercekten neseyle doluyorum. Amk.

Modern dünya cok igrenc, i can not cope up with hatta, acilen ancient times dönüsü yapmam gerekiyor, uyum saglayamiyorum.

Kimseyi de sevmiyorum.