Nostalji

Sevmiyormusum gibi davraniyorum cünkü nostalji cok kalp kirici bir geriye dönüs ve benim kalbim ne kadar hizli kiriliyor bilemezsiniz.

Neden yazmayi biraktigimi düsündüm uzun süre once, yasadigim tüm korkunc travmalar falan da geldi aklima, hangi ani gercek, hangisini sildim, neyin ne kadarini hatirlamiyorum diye düsünüp bir an, kisa bir an, asiri panikledim. Sonra cok da umrumda olmadi zaten, beklendigi gibi. Oturup yazmayi da ayni sebeple biraktim diye düsünüyorum, kimse beni algilamasin falan dünyasi heralde.

Her yerde ne kadar cok gizli benliklerim var düsündükce, ki, hepsi icin yeterince ipucu biraktim diye düsünüyorum, gercekten benim kadar manyak bir stalker olsa hepsini teker teker bulurdu ama yasadigimiz dünyada bir ben varim, Sherlock sadece science fiction bir karakter.